Recept één, ook wel F1-dashing genoemd, begon net zo voor op schema als in de jaren 1920. De interessante autosport begon in Europa en heette aanvankelijk Grand Prix Motor dashing. Het spel onderging talrijke aanpassingen in de richtlijnen en de basis “vergelijking” na de Tweede Wereldoorlog. Great Prix Motorhustling kreeg een ander recept – tegenwoordig Formule 1 genoemd rond het midden van de 20e eeuw, dat voorrang bood aan de later vastgelegde, Word Championship-onstuimige principes en de belangrijkste Word Champion-race in 1950. De presentatie van groepssponsoring en enkele innovatieve bewegingen tot aan de raceauto’s zelf, gedurende de lange termijn veranderde de Formule 1 in een miljardenindustrie.
Er is vandaag een hoop te ontdekken over een sprankelend Formule 1-seizoen, aangezien het zich heeft ontwikkeld tot een krachtig arrangement van drukke gelegenheden. Elk sprankelend Formule 1-seizoen is inclusief een opeenvolging van races die ook wel de Grands Prix worden genoemd, wat in het Engels grote prijzen impliceert. De Grands Prix wordt opgehangen aan een mix van richting aangelegde circuits en openbare straten. De gevolgen van elk van deze kleinere races in de Grands Prix worden gebruikt om twee jaarlijkse Wereldkampioenschappen te beslissen: een voor coureurs en een voor constructeurs.
Voordat ze gekwalificeerd zijn om te racen of deel te nemen aan de Grands Prix – alle coureurs, constructeursgroepen, coördinatoren, baanautoriteiten en circuits moeten in het bezit zijn van een legitieme Superlicentie, de meest opmerkelijke klasse van onstuimige vergunningen die door de Fdration Internationale de l’Automobile (FIA). De FIA is een non-profit sportalliantie die sinds 1904 in wezen de uitvoerende instantie of vereniging is die de belangen behartigt van automobilistenverenigingen, auto-hustling-gelegenheden en motorvoertuigklanten.
Het is een goed voorteken dat de FIA van Formule 1-raceleden zou eisen dat ze de meest verheven klasse van onstuimige vergunningen beschikbaar houden, meestal op grond van het feit dat de Formule 1-voertuigen zelf worden gehouden aan de meest opmerkelijke principes van het rijden met voertuigen. Vervolgens worden Formule 1-voertuigen gezien als de snelste circuit-drukte voertuigen ter wereld.
Recept One-voertuigen kunnen zo snel gaan als 360 km / u (220 mph) en bereiken een parallelle snelheid van meer dan 5 g in bochten. De presentatie van Formule 1-voertuigen zou sterk afhankelijk zijn van gestroomlijnde kenmerken, ophanging en banden. Optimaal ontwerp is zo’n belangrijk onderdeel geworden van Formule 1-raceauto’s, dat er elk jaar talloze dollars aan onderzoek worden gestoken in nieuwe innovaties door de groepen op dit gebied. Bij elk onderdeel van het Formule 1-voertuig wordt rekening gehouden met een optimaal ontwerp – van de staat van de ophanging rechtstreeks tot aan de kap van de bestuurder. Analisten worstelen voortdurend met twee dingen met betrekking tot gestroomlijnde functies: down power en drag. Door het genereren van down-power worden de banden van het voertuig op de baan gedrukt, waardoor het vermogen van het voertuig in bochten wordt verbeterd. Door de weerstand te verminderen, wordt het versnellen veroorzaakt door hapering.
Voor een Formule 1-voertuig is de ophanging een belangrijk segment met betrekking tot de uitvoering. De ophanging van een geavanceerd Formule 1-voertuig is de basisinterface tussen de verschillende componenten die samenwerken om zijn presentatie te geven. De ophanging zadelt bovendien de intensiteit van de motor en de neerwaartse kracht (veroorzaakt door de vleugels en het gestroomlijnde pakket en de grip van de banden) op, waardoor de ideale mix mogelijk is voor snel rijden op het doelwit.
Gestroomlijnde features en snared suspension zijn de belangrijkste onderdelen voor prestatie in de Formule 1, hoe dan ook zonder de juiste banden is er geen verwachting op een succes. De hustling-band is gemaakt van uitzonderlijk delicaat elastiek, dat de meest ideale grip biedt tegen het oppervlak van het circuit. Deze banden zullen over het algemeen snel slijten tijdens het gebruik, hoe dan ook.
Sinds de laatste wijziging van de richtlijn in 2009, zijn er tijdens elk Grand Prix-weekend twee verschillende bandenmixen beschikbaar voor elke groep, en elke coureur moet de twee details tijdens de race gebruiken. De werkelijke kwetsbaarheid van het elastiek van de band wordt verschoven door veranderingen in de mate van bevestigingen die aan het elastiek worden toegevoegd, waarvan de drie belangrijkste koolstof, zwavel en olie zijn. Kortom, hoe meer olie er in een band zit, hoe zachter het zal zijn. Equation One-banden worden gewoonlijk geladen met een uniek, stikstofrijk luchtmengsel.
Een gewone Grand Prix-gelegenheid duurt meestal meerdere weken. Groepen mogen voor de officiële race drie oefenbijeenkomsten hebben. Er is een voorbijgaande vergadering die wordt gehouden om de aanvraag voor de echte race te beslissen. De voorbijgaande periode wordt gezinspeeld als de “afhaalperiode”. Tijdens de afhaalsessie zoeken de coureurs na drie ronden, haastig naar een snelle, voldoende gelegenheid om door te gaan naar de volgende ronde. Leden worden verwijderd totdat er 10 leden over zijn. De derde en laatste ronde is op dat moment afgelopen om de postpositie van elk lid te bepalen.
Tijdens de officiële race structureren leden langs het beginrooster in het verzoek dat ze kwalificeerden. Om te beginnen wordt er een opwarmronde gemaakt, zodat elke coureur de staat van het circuit kan opbouwen. De kampioen van de race is de eerste die het einddoel overschrijdt, nadat hij een bepaald aantal ronden heeft gereden.
Na de race krijgen de leden een zeker aantal focussen. Vanaf 2010 krijgen de 10 belangrijkste voertuigen 25, 18, 15, 12, 10, 8, 6, 4, 2 of 1 focussen, waarbij de kampioen 25 focussen krijgt en de tiende plek 1 punt accepteert. Het volledige aantal focussen dat tijdens elke race wordt gedomineerd, wordt opgeteld, en de coureur en constructeur met de meeste focus op de finish van de periode zijn wereldkampioenen.
Recept One Hustling heeft aanzienlijke vooruitgang geboekt sinds het begin in het midden van de 20e eeuw. De ommekeer van de gebeurtenissen en de ontwikkeling van het spel zelf tot een avontuur van meerdere miljarden dollars, net zoals het aantal Grands Prix dat vandaag wordt gehouden, is een demonstratie van de groeiende alomtegenwoordigheid van het spel.
